ประวัติศาสนาพุทธ และพระศาสดาเบื้องต้น

ประวัติศาสนาพุทธ 

พระพุทธศาสนาเกิดขึ้นที่ประเทศอินเดีย สมัยนั้นเรียกว่า ชมพูทวีป ก่อนคริสต์ศักราช ๕๔๓ ปีหรือก่อนฮิจญเราะฮ์ศักราช ๑,๑๖๗ ปี ปัจจุบันมีอายุมากกว่า ๒,๕๐๐ ปี มีคนไทยนับถือพระพุทธศาสนา พร้อมๆ กับมีประวัติศาสตร์ชาติไทย 

ประวัติศาสดา 

พระพุทธศาสนา มีพระศาสดาทรงพระนามว่า เจ้าชายสิทธัตถะ เป็นพระราชกุมารแห่งเมืองกบิลพัสดุ์ พระบิดาทรงพระนามว่า สุทโธทนะ พระมารดาทรงพระนามว่า พระนางพิมพาราชเทวีเมื่อเจริญวัยได้รับ การศึกษาศิลปวิทยาเป็นอย่างดีครั้นพระชนมายุได้ ๑๖ พรรษา ก็ได้ อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงยโสธราหรือพิมพา เมื่อพระชนมายุได้ ๒๙ พรรษา ทรงมีพระโอรสพระองค์หนึ่ง พระนามว่า ราหุล และในปีเดียวกันนี้เอง ก็ทรงพิจารณาเห็นว่ามนุษย์สัตว์ทั้งหลายต่างก็ตกอยู่ในเงื่อนไขของความ เกิด แก่ เจ็บ ตาย โดยไม่มีใครจะเอาชนะได้ ทุกคนยอมจำนน แต่พระองค์ กลับเห็นว่าจะต้องมีทางออก มีหนทางแก้ไขได้จึงตัดสินพระทัยออกผนวช เพื่อแสวงหาโมกขธรรม คือ หนทางแห่งการหลุดพ้น จากความทุกข์ อันเกิดมาจากความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย และความทุกข์ อื่นๆ อีกมากมาย หลังจากพระองค์เสด็จออกผนวชแล้วได้ ๖ ปีผ่านการศึกษา ค้นคว้าปฏิบัติอย่างหนักก็ได้ค้นพบหนทางแห่งการหลุดพ้นที่เรียกว่า ตรัสรู้ และทรงได้พระนามใหม่ว่า “พุทธะ” แปลว่า ผู้รู้ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน และ การตรัสรู้นี้เป็นการตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง ไม่มีครูอาจารย์หรือเจ้าลัทธิ คนใดมาสอน จึงทรงมีพระนามว่า “สัมมาสัมพุทธะ” แปลว่า ผู้ตรัสรู้ชอบ ด้วยพระองค์เอง ดังนั้นคำว่าศาสนาพุทธจึงแปลว่า ศาสนาหรือคำสั่งสอน ของพระพุทธเจ้า หรือของผู้รู้ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เมื่อพระองค์ได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ก็ได้สั่งสอน ธรรมะคือหนทางแห่งการพ้นทุกข์ให้แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายให้รู้ตาม ผู้รู้ธรรมะคนแรกชื่อ โกณฑัญญะ พร้อมกับขอบวชเป็นพระสงฆ์รูปแรก ในพระพุทธศาสนา จากนั้นก็มีผู้รู้ตามอีกเป็นจำนวนมาก จวบจนพระองค์ มีพระชนมพรรษาได้ ๘๐ ปีทำการเผยแผ่พระพุทธศาสนาอยู่ ๔๕ พรรษา ก็เสด็จดับขันธปรินิพพาน แต่ก่อนจะเสด็จดับขันธปรินิพพาน ได้ทรงตั้ง พุทธบริษัท ๔ คือ ภิกษุ ภิกษุณีอุบาสก อุบาสิกา ให้ดูแลพระพุทธศาสนา สืบแทนพระองค์